Gedicht: Irene van der Meulen
Wat is rouw?
Rouw is een reactie op een ingrijpende gebeurtenis of verlies in iemands leven. Het betekent het proces van wennen aan het idee van het verlies en langzaamaan het verlies een plek proberen te geven. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en er is geen goed of fout.
Vormen van verlies
*Overlijden van een dierbare
*Zelf overlijden
*Beëindiging van een sociale, liefdes of familie relatie
*Verlies van gezondheid
*Verlies van werk
*Afscheid van hoe iets had moeten zijn/acceptatie dat iets niet is gegaan zoals je zou willen
Rouw & HSP
Rouw verloopt meestal in verschillende fases, maar niet in een strakke volgorde.
Rouwen doet iedereen op een eigen manier. Er zijn veel factoren van invloed op hoe iemand rouwt en wat iemand doormaakt en tegenkomt in een rouwproces.
Zo ook persoonsfactoren en daarbij hoort ook het persoonlijkheidskenmerk: hoogsensitiviteit (HSP). Als HSP komen emoties bijvoorbeeld intenser bij je binnen en ook verwerk je deze diepgaander. Het ervaren van rouw, verdriet en pijn kan intenser voelen dan voor een niet-HSP. Daarnaast gebeurt er qua prikkels meer bij een verliessituatie. Er is dus meer te verwerken. Maar er zijn meer factoren binnen het HSP zijn die van invloed kunnen zijn. Naast het feit dat praktische informatie fijn is, kan vooral de beschrijving van een persoonlijke ervaring heel helpend zijn.
Samen met Marianne, een trouwe coachee van Sensevita, schreef ik deze blog over haar persoonlijke ervaring (als HSP) met rouw in diverse vormen.
“De rouw is eigenlijk begonnen toen ik een jaar of 30 was en te horen kreeg dat ik geen kinderen kon krijgen. Dat is voor mij al een soort afscheid geweest van het feit dat ik nooit moeder zal worden. Ik ben een jaar of 7 door een periode van rouw gegaan voordat het wat lichter werd. Doordat ik wat ouder werd en de vraag: “Oh heb je ook kinderen?” niet meer constant werd gesteld, nam de zwaarte wat af. Ik werd er minder mee geconfronteerd in het dagelijks leven. De rouw gaat echter wel het hele leven door. Het is een levenslang proces. De “circle of life” is niet rond, want ook het oma worden zit er niet in. Daarnaast kun je je ouders geen kleinkinderen geven.
Ik ben wel gaan zien dat het niet hebben van kinderen niet hoeft te betekenen dat het leven geen inhoud heeft. Je mag nog steeds kinderen liefhebben. Maar je mag ook op zoek naar andere dingen die je blij maken, dingen waarvan je geniet. Ik miste destijds het 'zorgen voor.' Want die zorgzaamheid is iets wat van nature wel heel erg in mij zit. Ik ben toen bijvoorbeeld in een verzorgingshuis vrijwilligerswerk gaan doen, om dat stukje te kunnen uiten.
Het voelt iets als wat ik nooit echt kan afsluiten, het zal altijd een onderdeel van mij blijven.
Daarnaast ben ik in de afgelopen 2 jaar beide ouders verloren. Doordat dit snel achter elkaar plaatsvond speelde er zoveel dat mijn lichaam en geest totaal uit balans raakten. Ik had geen verwerkingstijd, filters waren weg, emoties zaten enorm hoog aan de oppervlakte. Maar daarnaast zorgt zo’n intensieve periode juist weer voor mooie ontmoetingen met mensen, mensen die op je pad komen en jou weer bij de hand nemen. Dit was heel fijn om mee te maken, ik voelde mij gedragen.
Op het dieptepunt in de disbalans die ik ervaarde, heb ik me juist wel heel alleen gevoeld. Naast dit gevoel en het gevoel van overweldiging, kwam er toen ook een enorme kracht naar boven. Ik kon dit niet meer alleen, ik had hulp nodig. En ik hoefde het niet meer helemaal alleen te doen.
Rouw verloopt niet in één rechte lijn. Het gaat met vallen en opstaan. Het is een soort slingerbeweging. Wat ik daaruit heb meegenomen is dat dingen er mogen zijn. En die dingen er laten zijn vraagt veel moed en energie, want je moet ze allemaal doorvoelen. Dit heb ik bijvoorbeeld ervaren tijdens een stiltewandeling van Sensevita en Liefste Lijf Coaching. Hierbij ben ik tot mijn diepste punt gegaan en aansluitend kwamen we bij een plek in de natuur vol licht. Ik ben dit proces volledig door gegaan, heb een herbeleving gehad, waardoor ik uiteindelijk vanuit die zwaarte een stuk licht heb gevoeld. Dit licht werd voor mij stap voor stap groter.
Wat voor mij enorm heeft geholpen is tijdens een intens moment of verdrietige situatie, juist denken aan een mooi of licht moment of een fijne plek.
Tijdens een HSP café van Sensevita met als thema: “Van pijn naar groei” mochten we allemaal een situatie schetsen en daaruit ontstonden hele mooie persoonlijke gesprekken. Daarnaast was er tussendoor ruimte voor stilte en bewust even stil staan. Dit is iets wat mij veel brengt. Net als dat de stiltewandeling voor mij onverwacht was, maar uiteindelijk mij zo veel heeft gebracht. Jezelf die mentale rust af en toe geven is een verrijking. We leven in een wereld die nooit stil lijkt te staan. Naast het maken van een wandeling in stilte, vind ik die rust ook door een stuk te fietsen, waardoor mijn gedachten als het ware met de wind mee mogen waaien."
Wat Marianne je graag nog mee wil geven
"Van belang is wel dat je zelf keuzes blijft maken en je kwetsbaar durft op te stellen als iets niet meer gaat of als iets aandacht vraagt. Blijf niet doorgaan om vervolgens nog harder om te vallen. Je hoeft het niet alleen te doen! Bespreek het met iemand, of dit nu je partner, een goede vriend of een professioneel iemand is. Praat erover, lucht je hart of schrijf het op. Maak voor jezelf inzichtelijk wat jou bezighoudt en waar de pijnpunten zitten.
Ik heb heel veel baat gehad bij gesprekken met een professional, omdat je dan specifiek afgestemde en onafhankelijke begeleiding krijgt.
Sensevita kan jou hierbij helpen!”
